brzinkać – stukać, uderzać w metal, szkło, strunę instrumentu (pol.)
bezokolicznik | brzinkać |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | brzinkōm |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | brzinkosz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | brzinko |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | brzinkōmy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | brzinkocie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | brzinkajōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | brzinkoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | brzinkoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | brzinkoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | brzinkali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | brzinkaliście; żeście brzinkali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | brzinkali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | brzinkała żech; brzinkałach; żech brzinkała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | brzinkała żeś; brzinkałaś; żeś brzinkała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | brzinkała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | brzinkały my; my brzinkały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | brzinkałyście; żeście brzinkały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | brzinkały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | brzinkało żech; żech brzinkało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | brzinkało żeś; żeś brzinkało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | brzinkało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech brzinkoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś brzinkloł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł brzinkoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my brzinkali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście brzinkali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli brzinkali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech brzinkała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś brzinkała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była brzinkała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my brzinkały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście brzinkały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były brzinkały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech brzinkało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś brzinkało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było brzinkało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | brzinkej |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech brzinko |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | brzinkejcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech brzinkajōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | brzinkoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | brzinkoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | brzinkoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | brzinkali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | brzinkali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | brzinkali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | brzinkała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | brzinkała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | brzinkała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | brzinkały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | brsinkały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | brzinkały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | brzinkało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | brzinkało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | brzinkało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych brzinkoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś brzinkoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by brzinkoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my brzinkali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście brzinkali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by brzinkali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych brzinkała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś brzinkała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by brzinkała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my brzinkały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście brzinkały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by brzinkały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych brzinkało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś brzinkało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by brzinkało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda brzinkoł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz brzinkoł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie brzinkoł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy brzinkali; bydymy brzinkać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie brzinkali; bydziecie brzinkać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm brzinkali; bydōm brzinkać |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda brzinkała; byda brzinkać |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz brzinkała; bydziesz brzinkać |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie brzinkała; bydzie brzinkać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy brzinkały; bydymy brzinkać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie brzinkały; bydziecie brzinkać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm brzinkały; bydōm brzinkać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda brzinkało; byda brzinkać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz brzinkało; bydziesz brzinkać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie brzinkało; bydzie brzinkać |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | brzinkany |
rzeczownik odczasown. | brzinkani |
POL: stukać, uderzać w coś metalowego, szklango, strunę instrumentu, powodując charakterystyczny, dźwięczny odgłos.
Cōż to zaś tam tak brzinkosz tymi flaszkami, dyć ich potrzaskosz.
Niy brzinkej tak tymi krauzami, bo dzieci śpiōm.
Skōńcz już brzinkać na tej mandolinie, bo mie łep boli.