chymijo – chemia (pol.); chemie (cze.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | chymijo |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | chymije |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | chymiji |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | chymijo |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | chymijōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | chymiji |
| Wołacz l. poj. Ty… | chymijo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | chymije |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | chymijōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | chymijōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | chymije |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | chymijami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | chymijach |
| Wołacz l. mn. Wy… | chymije |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Teraz w tym jedzyniu je sama chymijo.
PL: Teraz w tym jedzeniu jest sama chemia.
SI: Dziecka we szkole niy przajōm za fest chymiji.
PL: Dzieci w szkole nie lubią za bardzo chemii.