cyja – akordeon (pol.); akordeon, tahací harmonika (cze.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | cyja |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cyje |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cyji |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | cyja |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | cyjōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | cyji |
| Wołacz l. poj. Ty… | cyjo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | cyje |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cyjōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cyjōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | cyje |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | cyjami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | cyjach |
| Wołacz l. mn. Wy… | cyje |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Starzik poradzōm piyknie grać na cyji.
PL: Dziadek potrafi pięknie grać na akordeonie.
SI: Zaleć mi po cyja, to wōm sam zagrōm.
PL: Pobiegnij mi po akordeon, to wam tutaj zagram.
SI: Dzisio już mało kery poradzi grać na cyji.
PL: Dzisiaj już mało kto potrafi grać na akordeonie.