ôpucować (sie) – otynkować, oczyścić (pol.)
bezokolicznik | ôpucować |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | ôpucuja |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | ôpucujesz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | ôpucuje |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | ôpucujymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | ôpucujecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | ôpucujōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | ôpucowoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | ôpucowoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | ôpucowoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | ôpucowali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | ôpucowaliście; żeście ôpucowali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | ôpucowali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | ôpucowała żech; ôpucowałach; żech ôpucowała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | ôpucowała żeś; ôpucowałaś; żeś ôpucowała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | ôpucowała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | ôpucowały my; my ôpucowały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | ôpucowałyście; żeście ôpucowały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | ôpucowały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | ôpucowało żech; żech ôpucowało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | ôpucowało żeś; żeś ôpucowało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | ôpucowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech ôpucowoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś ôpucowoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł ôpucowoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my ôpucowali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście ôpucowali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli ôpucowali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech ôpucowała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś ôpucowała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była ôpucowała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my ôpucowały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście ôpucowały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były ôpucowały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech ôpucowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś ôpucowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było ôpucowało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | ôpucuj |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech ôpucuje |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | ôpucujcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech ôpucujōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | ôpucowoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | ôpucowoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | ôpucowoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | ôpucowali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | ôpucowali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | ôpucowali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | ôpucowała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | ôpucowała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | ôpucowała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | ôpucowały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | ôpucowały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | ôpucowały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | ôpucowało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | ôpucowało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | ôpucowało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych ôpucowoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś ôpucowoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by ôpucowoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my ôpucowali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście ôpucowali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by ôpucowali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych ôpucowała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś ôpucowała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by ôpucowała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my ôpucowały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście ôpucowały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by ôpucowały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych ôpucowało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś ôpucowało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by ôpucowało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | ôpucowany |
rzeczownik odczasown. | ôpucowani |
POL: (1) otynkować, pokryć tynkiem; (2) oczyścić z brudu, błota, kurzu.
Przidziesz mi ôpucować tyn kōmin na gōrze, bo muszymy tam hned siano kludzić?
Ôpucujcie se te strzewiki, co zaś jutro przi niedzieli niy bydziecie ich pucować.
Sam mosz kartacz a ôpucuj se te galoty.