skurzica – cynamon (pol.); der Zimt (ger.); skořice (cze.); cinnamon (eng.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | skurzica |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | skurzice |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | skurzicy |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | skurzica |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | skurzicōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | skurzicy |
| Wołacz l. poj. Ty… | skurzico |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | skurzice |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | skurzicōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | skurzicōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | skurzicōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | skurzicami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | skurzicach |
| Wołacz l. mn. Wy… | skurzice |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Posuć ci tyn ryż trocha skurzicōm?
PL: Posypać ci ten ryż trochę cynamonem?
SI: Chcerz warzić bania, a mosz skurzica?
PL: Chcesz gotować dynię, a masz cynamon?