szpōncić – robić zamieszanie, siać ferment (pol.)
bezokolicznik | szpōncić |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | szpōnca |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | szpōncisz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | szpōnci |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | szpōncymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | szpōncicie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | szpōncōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | szpōnciōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | szpōnciōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | szpōnciōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | spōnciyli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | szpōnciyliście; żeście szpōnciyli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | szpōnciyli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | szpōnciyła żech; szpōnciyłach; żech szpōnciyła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | szpōnciyła żeś; szpōnciyłaś; żeś szpōnciyła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | szpōnciyła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | szpōnciyły my; my szpōnciyły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | szpōnciyłyście; żeście szpōnciyły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | szpōnciyły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | szpōnciyło żech; żech szpōnciyło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | szpōnciyło żeś; żeś szpōnciyło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | szpōnciyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech szpōnciōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś szpōnciōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł szpōnciōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my szpōnciyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście szpōnciyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli szpōnciyli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech szpōnciyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś szpōnciyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była szpōnciyła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my szpōnciyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście szpōnciyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były szpōnciyły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech szpōnciyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś szpōnciyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było szpōnciyło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | szpōnć |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech szpōnci |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | szpōnćcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech szpōncōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | szpōnciōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | szpōnciōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | szpōnciōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | szpōnciyli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | szpōnciyli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | szpōnciyli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | szpōnciyła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | szpōnciyła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | szpōnciyła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | szpōnciyły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | szpōnciyły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | szpōnciyły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | szpōnciyło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | szpōnciyło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | szpōnciyło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych szpōnciōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś szpōnciōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by szpōnciōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my szpōnciyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście szpōnciyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by szpōnciyli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych szpōnciyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś szpōnciyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by szpōnciyła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my szpōnciyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście szpōnciyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by szpōnciyły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych szpōnciyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś szpōnciyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by szpōnciyło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda szpōnciōł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz szpōnciōł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie szpōnciōł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy szpōnciyli; bydymy szpōncić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie szpōnciyli; bydzicie szpōncić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm szpōnciyli; bydōm spōncić |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda szpōnciyła; byda szpōncić |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz szpōnciyła; bydziesz szpōncić |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie szpōnciyła; bydzie szpōncić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy szpōnciyły; bydymy szpōncić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie szpōnciyły; bydziecie szpōncić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm szpōnciyły; bydōm szpōncić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda szpōnciyło; byda szpōncić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz szpōnciyło; bydzisz szpōncić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie szpōnciyło; bydzie szpōncić |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | - |
rzeczownik odczasown. | szpōncyni |
SI: Tego Jorgusia niy bier, bo ôn nōm tam bydzie yno szpōnciōł.
PL: Tego Jurka nie bierz, bo on nam tam będzie tylko siał ferment.
SI: To już je taki człowiek, że ôn dycko rod szpōnci.
PL: To już jest taki człowiek, że on zawsze chętnie robi zamieszanie.
SI: Jak bydziesz sam tak dalij szpōnciōł, to cie pośla dudōm za chwila.
PL: Jeżeli będziesz tutaj dalej robił zamieszanie, to wyślę cię za chwilę do domu.