zawiōnzać (sie) – zawiązać (pol.)
bezokolicznik | zawiōnzać |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | zawiōnża |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | zawiōnżesz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | zawiōnże |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | zawiōnżymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | zawiōnżecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | zawiōnżōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | zawiōnzoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | zawiōnzoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | zawiōnzoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | zawiōnzali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | zawiōnzaliście; żeście zawiōnzali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | zawiōnzali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | zawiōnzała żech; zawiōnzałach; żech zawiōnzała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | zawiōnzała żeś; zawiōnzałaś; żeś zawiōnzała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | zawiōnzała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | zawiōnzały my; my zawiōnzały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | zawiōnzałyście; żeście zawiōnzały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | zawiōnzały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | zawiōnzało żech; żech zawiōnzało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | zawiōnzało żeś; żeś zawiōnzało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | zawiōnzało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech zawiōnzoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś zawiōnzoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł zawiōnzoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my zawiōnzali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście zawiōnzali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli zawiōnzali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech zawiōnzała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś zawiōnzała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była zawiōnzała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my zawiōnzały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście zawiōnzały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były zawiōnzały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech zawiōnzało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś zawiōnzało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było zawiōnzało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | zawiōnż |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech zawiōnże |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | zawiōnżcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech zawiōnżōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | zawiōnzoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | zawiōnzoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | zawiōnzoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | zawiōnzali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | zawiōnzali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | zawiōnzali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | zawiōnzała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | zawiōnzała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | zawiōnzała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | zawiōnzały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | zawiōnzały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | zawiōnzały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | zawiōnzało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | zawiōnzało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | zawiōnzało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych zawiōnzoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś zawiōnzoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by zawiōnzoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my zawiōnzali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście zawiōnzali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by zawiōnzali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych zawiōnzała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś zawiōnzała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by zawiōnzała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my zawiōnzały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście zawiōnzały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by zawiōnzały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych zawiōnzało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś zawiōnzało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by zawiōnzało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. -. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | uwiōnzany |
rzeczownik odczasown. | uwiōnzani |
Zawiōnż se sznōrka, bo sie przewrōcisz.
Trzimej tyn miech, a jo wezna sznōrka a go zawiōnża.
Zawiōnzoł żeś ta fōrtka drōtym? Aż jōm zaś dzieci niy ôtworzōm, a niy ucieczōm na drōga.