zakurzić

zakurzić (sie) – zapalić, zapylić, zadymić, zakurzyć (pol.)

bezokolicznikzakurzić
aspektdok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.zakurza
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.zakurzisz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.zakurzi
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.zakurzymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.zakurzicie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.zakurzōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.zakurzōł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.zakurzōł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.zakurzōł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.zakurzili my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.zakurziliście; żeście zakurzili
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.zakurzili
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.zakurziła żech; zakurziłach; żech zakurziła
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.zakurziła żeś; zakurziłaś; żeś zakurziła
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.zakurziła
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..zakurziły my; my zakurziły
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. zakurziłyście; żeście zakurziły
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.zakurziły
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.zakurziło żech; żech zakurziło
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.zakurziło żeś; żeś zakurziło
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.zakurziło
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech zakurzōł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś zakurzōł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł zakurzōł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my zakurzili
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście zakurzili
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli zakurzili
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech zakurziła
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś zakurziła
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była zakurziła
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my zakurziły
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście zakurziły
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były zakurziły
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech zakurziło
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś zakurziło
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było zakurziło
tr. rozk. l. poj. 2. os. . zakurz
tr. rozk. l. poj 3. os.niech zakurzi
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.zakurzcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech zakurzōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. zakurzōł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. zakurzōł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.zakurzōł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.zakurzili by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. zakurzili byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.zakurzili by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.zakurziła bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
zakurziła byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.zakurziła by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. zakurziły by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.zakurziły byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.zakurziły by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. zakurziło bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.zakurziło byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.zakurziło by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych zakurzōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś zakurzōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by zakurzōł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my zakurzili
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście zakurzili
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by zakurzili
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych zakurziła
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś zakurziła
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by zakurziła
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my zakurziły
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście zakurziły
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by zakurziły
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych zakurziło
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś zakurziło
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by zakurziło
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. -
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.-
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.-
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. -
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.-
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernyzakurzōny
rzeczownik odczasown.zakurzyni
Rybnik

POL: (1) zapalić papierosa, fajkę; (2) zapylić; (3) zadymić; (4) zakurzyć.

 

Sōmsiod zahajcowoł, a zakurzōł cało wieś.

Pōdź, dychnymy chwila a zakurzymy.

Powieś se tyn mantel we siyni, bo sam ci sie cały zakurzi.

 

Podej dalij…