amolok – cukierek miętowy (pol.); das Pfefferminzbonbon (ger.); hašlerka (cze.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | amolok |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | amoloka |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | amolokowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | amoloka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | amolokym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | amoloku |
Wołacz l. poj. Ty… | amoloku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | amoloki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | amolokōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | amolokōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | amoloki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | amolokami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | amolokach |
Wołacz l. mn. Wy… | amoloki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | amolokowy |
SI: Mie niy szmakujōm amoloki, wola szkloki.
PL: Ja nie lubię cukierków miętowych, wolę landrynki.
SI: Starzik podzielyli nas wszystkich amolokami. Mieli ich pełno tytka papiōrzanno.
PL: Dziadek poczęstował nas wszystkich cukierkami miętowymi. Miał ich pełną torebkę papierzaną,
SI: Po amolokach sie zarozki lekszy dycho.
PL: Po cukierkach miętowych od razu się lepiej oddycha.