ancug

ancug – garnitur (pol.); der Anzug (ger.); oblek (cz.); suit (eng.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…ancug
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…ancuga
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…ancugowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…ancug
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...ancugym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…ancugu
Wołacz l. poj. Ty…ancugu
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…ancugi
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…ancugōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…ancugōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…ancugi
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…ancugami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…ancugach
Wołacz l. mn. Wy…ancugi
Przimiotnik (jaki? czyj?)ancugowy
Rybnik

SI: Chłop, kery bez tydziyń łazi we ancugu, to musi być jakiś miglanc.
PL: Mężczyzna, który na co dzień chodzi w garniturze, to musi być jakiś kombinator.

SI: Fridek bydzie sie latoś żyniōł, bezto kupiōł se nowy ancug.
PL: Fredek będzie się w tym roku żenił,dlatego kupił sobie nowy garnitur.

SI: Jako to chcesz iś do kościoła bez ancuga?
PL: Jak to chcesz iść do kościoła bez garnituru?

Podej dalij…