bal – piłka (pol.); der Ball (ger.); míč (cze.); ball (eng.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | bal |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bala |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | balowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | bal |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | balym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | balu |
Wołacz l. poj. Ty… | balu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | bale |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | balōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | balōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | bale |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | balami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | balach |
Wołacz l. mn. Wy… | bale |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | balowy |
POL: piłka do gry. Regionalnie: bal/ bala.
SI: Kedyś bale to były gōminioki, abo szmacioki, a teraz sōm piykne skōrzanne.
PL: Kiedyś piłki były gumowe, albo szmaciane, a teraz są piękne skórzane.
SI: Po szkole synki dycko radzi grajōm w bal.
PL: Po szkole chłopcy zawsze chętnie grają w piłkę,
SI: Ziguś dostoł balym, aże mu sie gwiozdki pokozały.
PL: Zygmunt dostał piłką, aż mu się gwiazdki pokazały