bałamōncić

bałamōncić (sie) – mówić od rzeczy; mylić kogoś (pol.)

bezokolicznik	bałamōncić
aspekt	niedok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.	bałamōnca
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.	bałamōncisz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.	bałamōnci
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.	bałamōncymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.	bałamōncicie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.	bałamōncōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.	bałamōnciōł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.	bałamōnciōł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.	bałamōnciōł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.	bałamōnciyli my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.	bałamōnciyliście; żeście bałamōnciyli
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.	bałamōnciyli
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.	bałamōnciyła żech; bałamōnciyłach; żech bałamōnciyła
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.	bałamōnciyła żeś; bałamōnciyłaś; żeś bałamōnciyła
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.	bałamōnciyła
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..	bałamōnciyły my; my bałamōnciyły
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.	bałamōnciyłyście; żeście bałamōnciyły
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.	bałamōnciyły
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.	bałamōnciyło żech; żech bałamōnciyło
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.	bałamōnciyło żeś; żeś bałamōnciyło
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.	bałamōnciyło
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.	bōł żech bałamōnciōł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.	bōł żeś bałamōnciōł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.	bōł bałamōnciōł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos.	byli my bałamōnciyli
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos.	byliście bałamōnciyli
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.	byli bałamōnciyli
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.	była żech bałamōnciyła
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż.	była żeś bałamōnciyła
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.	była bałamōnciyła
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos.	były my bałamōnciyły
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.	byłyście bałamōnciyły
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.	były bałamōnciyły
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.	było żech bałamōnciyło
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.	było żeś bałamōnciyło
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.	było bałamōnciyło
tr. rozk. l. poj. 2. os. .	bałamōnć
tr. rozk. l. poj 3. os.	niech bałamōnci
tr. rozk. l. mn. 1. os.	-
tr. rozk. l. mn. 2. os.	bałamōnćcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.	niech bałamōncōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m.	bałamōnciōł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m.	bałamōnciōł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.	bałamōnciōł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.	bałamōnciyli by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos.	bałamōnciyli byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.	bałamōnciyli by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.	bałamōnciyła bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.	bałamōnciyła byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.	bałamōnciyła by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.	bałamōnciyły by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.	bałamōnciyły byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.	bałamōnciyły by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n.	bałamōnciyło bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.	bałamōnciyło byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.	bałamōnciyło by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m.	bōł bych bałamōnciōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.	bōł byś bałamōnciōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.	bōł by bałamōnciōł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.	byli by my bałamōnciyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.	byli byście bałamōnciyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.	byli by bałamōnciyli
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.	była bych bałamōnciyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.	była byś bałamōnciyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.	była by bałamōnciyła
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.	były by my bałamōnciyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.	były byście bałamōnciyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.	były by bałamōnciyły
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n.	było bych bałamōnciyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n.	było byś bałamōnciyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.	było by bałamōnciyło
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m.	byda bałamōnciōł
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.	bydziesz bałamōnciōł
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.	bydzie bałamōnciōł
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos.	bydymy bałamōnciyli; bydymy bałamōncić
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.	bydziecie bałamōnciyli; bydziecie bałamōncić
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.	bydōm bałamōnciyli; bydōm bałamōncić
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.	byda bałamōnciyła; byda bałamōncić
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.	bydziesz bałamōnciyła; bydziesz bałamōncić
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż.	bydzie bałamōnciyła; bydzie bałamōncić
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.	bydymy bałamōnciyły; bydymy bałamōncić
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.	bydziecie bałamōnciyły; bydziecie bałamōncić
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.	bydōm bałamōnciyły; bydōm bałamōncić
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n.	byda bałamōnciyło: byda bałamōncić
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.	bydziesz bałamōnciyło; bydziesz bałamōncić
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.	bydzie bałamōnciyło; bydzie bałamōncić
imies. przym. czynny	-
imies. przym. bierny	bałamōncōny
rzeczownik odczasown.	bałamōncyni

Rybnik

 

POL: (1) mówić od rzeczy, tracić kontakt z rzeczywistością; (2) mylić kogoś, ogłupiać kogoś

 

SI: Bydź na chwila cicho, aże to porachuja, bo mie bałamōncisz.

PL: Bądź przez chwilę cicho, aż to policzę, bo mnie rozpraszasz.

 

SI: Starzikowi niy idzie ze wszystkim wierzić, bo ôni już nikedy bałamōncōm.

PL: Dziadkowi nie można we wszystkim wierzyć, bo on już czasami myli fakty.

 

SI: Ty żeś mie bōł tak zbałamōnciōł, że jo już sōm niy wiedzioł, kerego to dzisio mōmy.

PL: Ty mnie tak skołowałeś, że ja sam już nie wiedziałem, jaką to mamy dzisiaj datę.

 

.