baniorz

baniorz – kolejarz (pol.); der Eisenbahner (ger,);  železničář (cze.); railwayman (eng.)

Rodzajmos.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…baniorz
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…baniorza
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…baniorzowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…baniorza
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...baniorzym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…baniorzu
Wołacz l. poj. Ty…baniorzu
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…baniorze
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…baniorzy; baniorzōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…baniorzōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…baniorzōw
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…baniorzami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…baniorzach
Wołacz l. mn. Wy…baniorze
Przimiotnik (jaki? czyj?)baniorski

 

SI: Przed wojnōm baniorze, to byli ważni ludzie we państwie.

PL: Przed wojną kolejarze, to byli ważni ludzie w państwie.

 

SI: Nasz starzik byli baniorzym, tōż mōgli razjować cugym za darmo.

PL: Nasz dziadek był kolejarzem, więc mógł podróżować pociągiem za darmo.

 

SI: Taki baniorz, to mo dobrze, niy musi kerować, bo cug go sōm kludzi po glajzach.

PL: Taki kolejarz ma dobrze, nie musi kierować, ponieważ pociąg go sam prowadzi po  szynach.

 

 

Podej dalij…