berga

berga – hałda, składowisko przykopalniane (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…berga
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…bergi
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…berdze
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…berga
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...bergōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…berdze
Wołacz l. poj. Ty…bergo
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…bergi
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…bergōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…bergōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…bergi
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…bergami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…bergach
Wołacz l. mn. Wy…bergi
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

Piyrwej mieli my sam piykne lasy, a terazki zasuli wszystko bergōm.

Jo wola wōngel z gruby, bo tyn z bergi gorszy gore.

Musza iś na berga nazbiyrać se wōnglo na zima.

 

Podej dalij…