berło – kula lekarska (pol.)
| Rodzaj | n. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | berło |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | berła |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | berłu |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | berło |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | berłym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | berle |
| Wołacz l. poj. Ty… | berło |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | berła |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | berłōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | berłōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | berła |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | berłami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | berłach |
| Wołacz l. mn. Wy… | berła |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Kery mi zaś wyniōs te berła? Jako jo mōm stanyć?
PL: Kto mi znowu wyniósł te kule? Jak ja mam wstać?
SI: Coś to zaś bōł narobiōł, że pod berłami chodzisz?
PL: Co to znowu narobiłeś, że o kulach chodzisz?
SI: Sam mosz berła a sie ruszej, bo durch zalegniesz.
PL: Tutaj masz kule, a sie ruszaj, bo całkowicie zalegniesz.