bezbożnica – kobieta niewierząca w Boga (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | bezbożnica |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bezbożnice |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bezbożnicy |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | bezbożnica |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | bezbożnicōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | bezbożnicy |
| Wołacz l. poj. Ty… | bezbożnico |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | bezbożnice |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bezbożnicōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bezbożnicōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | bezbożnice |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | bezbożnicami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | bezbożnicach |
| Wołacz l. mn. Wy… | bezbożnice |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Z tej Fridy to je bezbożnica, trzimie już ze sztwortym chłopym.
PL: Z tej Fredzi jest taka bezbożnica, żyje już z czwartym mężczyzną.
SI: Farorz padoł, że bezbożnicōm pogrzebu niy ôdprawi.
PL: Proboszcz powiedział, że bezbożnicom pogrzebu celebrował nie będzie.