bigel – wieszak na ubrania (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | bigel |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bigla |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | biglowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | bigel |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | biglym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | biglu |
| Wołacz l. poj. Ty… | biglu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | bigle |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | biglōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | biglōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | bigle |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | biglami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | biglach |
| Wołacz l. mn. Wy… | bigle |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Powieś tyn ancug na bigel, a niy na stołek.
PL: Powieś ten garnitur na wieszak, a nie na krzesło.
SI: Kaj sie potraciyły te wszystki bigle ze szranku?
PL: Gdzie poginęły te wszystkie wieszaki z szafy?
SI: Mantel kupiyłach ze biglym, tōż mōm go na czym powiesić.
PL: Płaszcz kupiłem z wieszakiem, więc mam go na czym powiesić.