bina – scena, estrada (pol.); Szene, Bühne (ger.); scéna, jevištní (cz.); scene, stage (eng.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | bina |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | biny |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | binie |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | bina |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | binōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | binie |
| Wołacz l. poj. Ty… | bino |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | biny |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | binōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | binōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | biny |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | binami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | binach |
| Wołacz l. mn. Wy… | biny |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Dzieci na binie grały piykny tyjater.
PL: Dzieci na scenie grały piękny teatr.
SI: Wylyź na ta bina, a pokoż im, jako sie to śpiywo.
PL: Wyjdź na tę scenę i pokaż im, jak się to śpiewa.
SI: Jak jo wyloz na ta bina, to mi sie nogi zatrzynsły, a zapōmnioł żech, co żech chcioł pedzieć.
PL: Gdy ja wyszedłem na tę scenę, to mi się nogi zatrzęsły i zapomniałem, co chciałem powiedzieć.