biydoczka

biydoczka – biedaczka (pol.); chudinka, ubožačka (cze.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…biydoczka
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…biydoczki
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…biydoczce
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…biydoczka
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...biydoczkōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…biydoczce
Wołacz l. poj. Ty…biydoczko
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…biydoczki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…biydoczkōw; biydoczek
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…biydoczkōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…biydoczki
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…biydoczkami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…biydoczkach
Wołacz l. mn. Wy…biydoczki
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

POL: istota biedna, nie tylko finansowo, ale też z powodu zrządzenia losu, sytuacji.

SI: Pōdź biydoczko dudōm, bo sam zamarzniesz na tym mrozie.  (cz: zamar-zniesz)
PL: Chodź biedaczko do domu, bo tutaj zamarzniesz na tym mrozie.

SI: Ta biydoczka niy mo tam lekigo życio z tym ôżyrokym.
PL: Ta biedaczka nie ma tam lekkiego życia z tym pijakiem.

SI: Ta biydoczka cołki życi choruje, a wożōm jōm po lazaretach.
PL: Ta biedaczka całe życie choruje i wożą ją po szpitalach.

Podej dalij…