biydoczka – biedaczka (pol.); chudinka, ubožačka (cze.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | biydoczka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | biydoczki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | biydoczce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | biydoczka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | biydoczkōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | biydoczce |
Wołacz l. poj. Ty… | biydoczko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | biydoczki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | biydoczkōw; biydoczek |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | biydoczkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | biydoczki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | biydoczkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | biydoczkach |
Wołacz l. mn. Wy… | biydoczki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: istota biedna, nie tylko finansowo, ale też z powodu zrządzenia losu, sytuacji.
SI: Pōdź biydoczko dudōm, bo sam zamarzniesz na tym mrozie. (cz: zamar-zniesz)
PL: Chodź biedaczko do domu, bo tutaj zamarzniesz na tym mrozie.
SI: Ta biydoczka niy mo tam lekigo życio z tym ôżyrokym.
PL: Ta biedaczka nie ma tam lekkiego życia z tym pijakiem.
SI: Ta biydoczka cołki życi choruje, a wożōm jōm po lazaretach.
PL: Ta biedaczka całe życie choruje i wożą ją po szpitalach.