blacha

blacha – blacha (pol.); plotna (cze.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…blacha
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…blachy
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…blasze
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…blacha
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...blachōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…blasze
Wołacz l. poj. Ty…blacho
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…blachy
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…blachōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…blachōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…blachy
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…blachami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…blachach
Wołacz l. mn. Wy…blachy
Przimiotnik (jaki? czyj?)blaszanny

POL: cieńki, płaski przedmiot metalowy

SI: Musza wymiyś tyn piec, bo mi tam jakoś niy gore pod blachom.
PL: Muszę wymieść ten piec, bo mi tam jakoś nie pali się pod blachą.,

SI: Kedyś rynny były głōwnie ze blachy, a teraz przeważnie sōm ze plastyku.
PL: Kiedyś rynny były głównie z blachy, a teraz przeważnie są z plastiku.

SI: Dzisiej, zamias  blachy, wszystko je ze chińskigo plastyku.
PL: Dzisiaj, zamiast blachy, wszystko jest z chińskiego plastiku.

Podej dalij…