bober – bóbr (pol.); der Biber (ger.); bobr (cze.); beaver (eng.)
Rodzaj | mżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | bober |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bobra |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bobrowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | bobra |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | bobrym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | bobrze |
Wołacz l. poj. Ty… | bobrze |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | bobry |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bobrōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bobrōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | bobry; bobrōw |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | bobrami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | bobrach |
Wołacz l. mn. Wy… | bobry |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Bobry poprzewracały strōmy a zaloło pola.
PL: Bobry powywracały drzewa i zalało pola.
SI: Skōnd sie sam wziyno tela bobrōw?
PL: Skąd się wzięło tutaj tyle bobrów?
SI: Bober mo zymby lepsze, jak piyła.
PL: Bóbr ma zęby lepsze, niż piła.