bōmba – bomba (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | bōmba |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bōmby |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bōmbie |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | bōmba |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | bōmbōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | bōmbie |
Wołacz l. poj. Ty… | bōmbo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | bōmby |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bōmbōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bōmbōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | bōmby |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | bōmbami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | bōmbach |
Wołacz l. mn. Wy… | bōmby |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | bōmbowy |
SI: My siedzieli bez wojna we pywnicy, a bōmby furgały nōm nad głowami.
PL: My siedzieliśmy w czasie wojny w piwnicy, a bomby fruwały nam nad głowami.
SI: Ôtok czytoł żech ksiōnżka ô bōmbie atōmowej we Hiroszimie.
PL: Niedawno czytałem książkę o bombie atomowej w Hiroszimie.
SI: Na tym polu je pełno bōmbōw po wojnie
PL: Na tym polu jest pełno bomb po wojnie.
.