bōnkawa – kawa (pol.); káva (cze.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | bōnkawa |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bōnkawy |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bōnkawie |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | bōnkawa |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | bōnkawōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | bōnkawie |
| Wołacz l. poj. Ty… | bōnkawo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | bōnkawy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bōnkawōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bōnkawōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | bōnkawy |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | bōnkawami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | bōnkawach |
| Wołacz l. mn. Wy… | bōnkawy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Dzieci niy majōm pić bōnkawy.
PL: Dzieci nie powinny pić kawy naturalnej.
SI: Piyrwej bōnkawa była we ziorkach, a trza było jōm mleć we młynku.
PL: Dawniej kawa była w ziarenkach i trzeba było ją mielić młynkiem.
SI: Co my sie dycko nastoli za tytkōm bōnkawy.
PL: Ile my nastaliśmy się zawsze za torebką kawy.