borok

borok – nieborak, nieudacznik, nieszczęśnik (pol.); chudák (cze.)

Rodzajmżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…borok
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…boroka
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…borokowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…boroka
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...borokym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…boroku
Wołacz l. poj. Ty…boroku
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…boroki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…borokōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…borokōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…boroki
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…borokami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…borokach
Wołacz l. mn. Wy…boroki
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

Widziesz tam tego boroka, jaki mo bolok na nodze.

Ty boroku, to to poradzisz i woda spolić.

Te boroki miyszkajōm terazki w parzoku, bo sie im chałupa spolyła.

 

Podej dalij…