branzoletka – bransoletka (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | branzoletka |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | branzoletki |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | branzoletce |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | branzoletka |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | branzoletkōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | branzoletce |
| Wołacz l. poj. Ty… | branzoletko |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | branzoletki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | branzoletek; branzoletkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | branzoletkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | branzoletki |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | branzoletkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | branzoletkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | branzoletki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Kupiyła żech se tako piykno branzoletka na ôdpuście.
PL: Kupiłam sobie taką piękną bransoletkę na odpuście.
SI: Zapōmniała żech se wziōnś branzoletki, tōż czegoś mi na tej rynce brakuje.
PL: Zapomniałam wziąć sobie bransoletkę, więc czegoś brakuje mi na tej ręce.