brecha – łom (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | brecha |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | brechy |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bresze |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | brecha |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | brechōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | bresze |
| Wołacz l. poj. Ty… | brecho |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | brechy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | brechōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | brechōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | brechy |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | brechami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | brechach |
| Wołacz l. mn. Wy… | brechy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Wejź brecha, a naciōngnij mi trocha ta ruła, co mi sam do tej dziury wlezie.
PL: Weź łom i naciągnij mi trochę tę rurę, żeby mi tutaj weszła do tego otworu .
SI: To musisz brechōm podwożyć, bo tak tego niy ruszysz.
PL: To musisz podważyć łomem, bo tak tego nie ruszysz.