brōg – stōg, kopiec, pryzma (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | brōg |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | broga |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | brogowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | brōg |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | brogym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | brogu |
Wołacz l. poj. Ty… | brogu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | brogi |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | brogōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | brogōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | brogi |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | brogami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | brogach |
Wołacz l. mn. Wy… | brogi |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: kopiec, pryzma ziemniaków, ale też stóg słomy
SI: Latoś mōmy tela słōmy, że my musieli połowa na dworze we brogu ôstawić.
PL: W tym roku mamy tyle słomy, że musieliśmy zostawić połowę w stogu na podwōrzu.
SI: Biercie piyrsze ta słōma ze broga, co sie do zimy straci.
PL: Bierzcie najpirw tę słomę ze stogu, żeby zniknęła do zimy.
SI: Kartofle na zima trza dać do broga, co niy zmarznōm. (cz: zmar-znōm)
PL: Ziemniaki na zimę trzeba dać do stogu, żeby nie zmarzły.