brōnczeć – gderać, zrzędzić (pol.); herumnörgeln (ger.); bručoun (cze.); grumble, nag (eng.)
| bezokolicznik | brōnczeć |
|---|---|
| aspekt | niedok. |
| cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | brōncza |
| cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | brōnczysz |
| cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | brōnczy |
| cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | brōnczymy |
| cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | brōnczycie |
| cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | brōnczōm |
| cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | brōnczoł żech |
| cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | brōnczoł żeś |
| cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | brōnczoł |
| cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | brōnczeli my |
| cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | brōnczeliście; żeście brōnczeli |
| cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | brōnczeli |
| cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | brōnczała żech; brōnczałach; żech brōnczała |
| cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | brōnczała żeś; brōnczałaś; żeś brōnczała |
| cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | brōnczała |
| cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | brōnczały my; my brōnczały |
| cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | brōnczałyście; żeście brōnczały |
| cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | brōnczały |
| cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | brōnczało żech; żech brōnczało |
| cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | brōnczało żeś; żeś brónczało |
| cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | brōnczało |
| cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech brōnczoł |
| cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś brōnczoł |
| cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł brōnczoł |
| cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my brōnczeli |
| cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście brōnczeli |
| cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli brōnczeli |
| cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech brōnczała |
| cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś brōnczała |
| cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była brōnczała |
| cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my brōnczały |
| cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście brōnczały |
| cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były brōnczały |
| cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech brōnczało |
| cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś brōnczało |
| cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było brōnczało |
| tr. rozk. l. poj. 2. os. . | brōncz |
| tr. rozk. l. poj 3. os. | niech brōnczy |
| tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
| tr. rozk. l. mn. 2. os. | brōnczcie |
| tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech brōnczōm |
| tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | brōnczoł bych |
| tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | brōnczoł byś |
| tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | brōnczoł by |
| tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | brōnczeli by my |
| tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | brōnczeli byście |
| tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | brōnczeli by |
| tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | brōnczała bych |
| tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | brōnczała byś |
| tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | brōnczała by |
| tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | brōnczały by my |
| tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | brōnczały byście |
| tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | brōnczały by |
| tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | brōnczało bych |
| tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | brōnczało byś |
| tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | brōnczało by |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych brōnczoł |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś brōnczoł |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by brōnczoł |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my brōnczeli |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście brōnczeli |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by brōnczeli |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych brōnczała |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś brōnczała |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by brōnczała |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my brōnczały |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście brōnczały |
| tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by brōnczały |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych brōnczało |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś brōnczało |
| tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by brōnczało |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda brōnczoł |
| cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz brōnczoł |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie brōnczoł |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy brōnczeli; bydymy brōnczeć |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie brōnczeli; bydziecie brōnczeć |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm brōnczeli; bydōm brōnczeć |
| cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda brōńczała; byda brōnczeć |
| cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz brōnczała; bydziesz brōnczeć |
| cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie brōnczała; bydzie brōnczeć |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy brōnczały; bydymy brōnczeć |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie brōnczały; bydziecie brōnczeć |
| cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm brōnczaly; bydōm brōnczeć |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda brōnczało; byda brōnczeć |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz brōnczało; bydziesz brōnczeć |
| cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie brōnczało; bydzie brōnczeć |
| imies. przym. czynny | - |
| imies. przym. bierny | - |
| rzeczownik odczasown. | brōnczyni |
POL: narzekać na coś bez powodu, gderać po kimś.
Skōncz już brōnczeć, a chyć sie jakij roboty, bo tego już niy idzie słōchać.
Sztyjc yno brōnczysz po tym synku, a spōmnij sie coś ty robiōl, jak żeś bōł młody.
Starzikowi sie mierznie, tōż sztyjc yno siedzōm a brōnczōm. (cz: mier-znie)