bruch – przepuklina (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | bruch |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bruchu |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bruchowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | bruch |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | bruchym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | bruchu |
Wołacz l. poj. Ty… | bruchu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | bruchy |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | bruchōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | bruchōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | bruchy |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | bruchami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | bruchach |
Wołacz l. mn. Wy… | bruchy |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Niy dźwogej takigo ciynżaru, bo bruchu dostaniesz.
PL: Nie podnoś takiego ciężaru, bo dostaniesz przepukliny.
SI: Jo zech bōł ôperowany na bruch, a niy poradza za wiela dźwigać.
PL: Ja byłem operowany na przepuklinę i nie mogę za dużo podnosić.
SI: Starziku dejcie pokōj, bo wy z tym waszym bruchym nōm za wiela niy pōmożecie.
PL: Dziadku, daj spokój, bo ty z tą twoją przepukliną nie pomożesz nam za wiele.