brzim – modrzew (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | brzim |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | brzima |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | brzimowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | brzima |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | brzimym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | brzimie |
| Wołacz l. poj. Ty… | brzimie |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | brzimy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | brzimōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | brzimōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | brzimy |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | brzimami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | brzimach |
| Wołacz l. mn. Wy… | brzimy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | brzimowy |
SI: Brzimy, to sōm piykne strōmy, keby yno niy miały tela tych jegeł do zamiatanio na zima.
PL: Modrzewie, to piękne drzewa, gdyby tylko nie miały tyle tych igieł do zmiatania na zimę.
SI: Ze brzima bezmała stolorze robiōm schody, łacniejsze, jak ze dymba.
PL: Z modrzewia podobno stolarze robią schody, tańsze, niż z dębu.
SI: Ale te brzimy wartko rosnōm, niydowno były taki malutki.
PL: Ale te modrzewie szybko rosną, niedawno były takie maleńkie.