buda

buda – buda, kram, stragan (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…buda
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…budy
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…budzie
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…buda
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...budōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…budzie
Wołacz l. poj. Ty…budo
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…budy
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…budōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…budōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…budy
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…budami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…budach
Wołacz l. mn. Wy…budy
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

POL: (1) buda dla psa, (2) kram, stragan z zabawkami, słodyczami na odpuście.

 

SI: Tak tam leje, że ani psowi sie niy chce wylyź z budy zaszczekać.

SI: Tak mocno tam pada, że nawet psu nie chce się wyjść z budy zaszczekać.

 

SI: Latoś było sam na ôdpuście możno wiyncyj budōw, jak dziecek.

PL: W tym roku było tutaj na odpuście może więcej straganów, niż dzieci.

 

 

Podej dalij…