budka

budka – kiosk (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…budka
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…budki
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…budce
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…budka
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...budkōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…budce
Wołacz l. poj. Ty…budko
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…budki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…budek; budkōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…budkōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…budki
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…budkami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…budkach
Wołacz l. mn. Wy…budki
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

SI: Zaleć mi do budki po cygarety.
PL: Pobiegnij mi do kiosku po papierosy.

SI: Jutro trza kupić we budce pora blajsztyftōw.
PL: Jutro trzeba kupić w kiosku kilka ołówków.

SI: Z tōm budkōm sam mōmy wygoda, bo niy trza do wsi lotać.
PL: Z tym kioskiem mamy tutaj wygodę, bo nie trzeba biegać do wsi.

Podej dalij…