celefan – celofan (pol)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | celefan |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | celefanu |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | celefanowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | celefan |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | celefanym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | celefanie |
Wołacz l. poj. Ty… | celefan |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | celefany |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | celefanōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | celefanōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | celefany |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | celefanami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | celefanach |
Wołacz l. mn. Wy… | celefany |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Niy zgrzitej mi sam tym celefanym, bo mie hercszlag chyci.
PL: Nie skrzyp mi tutaj tym celofanem, bo dostanę zawału.
SI: Niy mōm celefanu, tōż musza ci te kwiotka do papiōru zawinyć.
PL: Nie mam colofanu, więc muszę ci te kwiaty zawinąć w papier.
SI: Pōniesiesz te kwiotka we celefanie, abo gołe?
PL: Poniesiez te kwiaty w celofanie, albo gołe?