chałpa, chałupa

chałpa, chałupa – dom, budynek (pol.); dům, chalupa (cze.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…chał(u)pa
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…chał(u)py
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…chał(u)pie
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…chał(u)pa
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...chał(u)pōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…chał(u)pie
Wołacz l. poj. Ty…chał(u)po
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…chał(u)py
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…chał(u)pōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…chał(u)pōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…chał(u)py
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…chał(u)pami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…chał(u)pach
Wołacz l. mn. Wy…chał(u)py
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Piyrwej stawiali chałupy drzewianne, potym betōngowe, a terazki bezmała już z papyndekla, abo szklanne.

PL: Dawniej budowano dony drewniane, pōźniej betonowe, a teraz podobno już z kartonu, albo szklane.

 

SI: Zaczło padać, tōż trza sie skryć w chałupie pod dachym.

PL: Zaczęło padać, więc trzeba się schować w domu pod dachem.

 

SI: Ludzie terazki uciekajōm ze wsiōw do miastōw, tōż co drugo chałupa stoji prōzno.

PL: Ludzie uciekają teraz ze wsi do miast, więc co drugi dom stoi pusty.

 

Podej dalij…