charczeć – chrapać (pol.)
bezokolicznik | charczeć |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | charcza |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | charczysz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | charczy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | charczymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | charczycie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | charczōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | charczoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | charczoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | charczoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | charczeli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | charczeliście; żeście charczeli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | charczeli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | charczała żech; charczałach; żech charczała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | charczała żeś; charczałaś; żeś charczała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | charczała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | charczały my; my charczały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | charczałyście; żeście charczały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | charczały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | charczało żech; żech charczało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | charczało żeś; żeś charczało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | charczało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech charczoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś charczoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł charczoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my charczeli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście charczeli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli charczeli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech charczała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś charczała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była charczała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my charczały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście charczały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były charczały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech charczało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś charczało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było charczało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | charcz |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech charczy |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | charczcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech charczōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | charczoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | charczoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | charczoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | charczeli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | charczeli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | charczeli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | charczała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | charczała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | charczała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | charczały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | charczały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | charczały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | charczało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | charczało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | charczało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych charczoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś charczoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by charczoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my charczeli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście charczeli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by charczeli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych charczała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś charczała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by charczała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my charczały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście charczały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by charczały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych charczało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś charczało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by charczało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda charczoł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz charczoł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie charczoł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy charczeli; bydymy charczeć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie charczeli; bydziecie charczeć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm charczeli; bydōm charczeć |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda charczała; byda charczeć |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz charczała; bydziesz charczeć |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie charczała; bydzie charczeć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy charczały; bydymy charczeć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie charczały; bydziecie charczeć |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm charczały; bydōm charczeć |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda charczało: byda charczeć |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz charczało; bydziesz charczeć |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie charczało; bydzie charczeć |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | - |
rzeczownik odczasown. | charczyni |
Kery sam tak charczy, dyć spac niy idzie?
Dugnij go tam, niech tak niy charczy we kościele.
Tyś tak charczoł cało noc, że jo niy poradziōł wcale spać.