chłabina – gałązka, ruzga, kij (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | chłabina |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | chłabiny |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | chłabinie |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | chłabina |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | chłabinōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | chłabinie |
| Wołacz l. poj. Ty… | chłabino |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | chłabiny |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | chłabinōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | chłabinōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | chłabiny |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | chłabinami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | chłabinach |
| Wołacz l. mn. Wy… | chłabiny |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: cienka gałązka, koj, słuząca do karcenia niegrzecznych dzieci, ale tez do odpędzania pasionych gęsi, albo psów.
SI: Jeszcze roz sie chycisz tych moich rzeczy, to dostaniesz chłabinōm po tych pazurach.
PL: Jeszcze raz dotkniesz tych moich rzeczy, to dostaniesz ruzgą po tych łapach.
SI: Sōmsiod poskarżōł, że my zaszli dō niego na raps, na jabka, tōż dostoł żech chłabinōm po rzici ôd taty.
PL: Sąsiad poskarżył, że poszliśmy do niego kraść jabłka, więc dostałem ruzgą po tyłku od taty.