chrobok – robak (pol.); červ (cze.)
Rodzaj | mżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | chrobok |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | chroboka |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | chrobokowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | chroboka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | chrobokym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | chroboku |
Wołacz l. poj. Ty… | chroboku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | chroboki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | chrobokōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | chrobokōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | chobokōw |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | chrobokami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | chrobokach |
Wołacz l. mn. Wy… | chroboki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | chrobaczywy |
SI: Ryja zegrōdka, tōż kury przi mie zbiyrajōm chroboki.
PL: Kopię ogród, więc kury przy mnie zjadaja robaki.
SI: Ta deska je cało zeżarto ôd chroboka.
PL: Ta deska jest cała zjedzona od kornika.
SI: Te jabka sōm fest chrobaczywe.
PL: Te jabłka są bardzo robaczywe.