chwila – chwila (pol.); okamžik (cze.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | chwila |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | chwile |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | chwili |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | chwila |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | chwilōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | chwili |
| Wołacz l. poj. Ty… | chwilo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | chwile |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | chwilōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | chwilōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | chwile |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | chwilami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | chwilach |
| Wołacz l. mn. Wy… | chwile |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Dychnij se na chwila.
PL: Odetchnij sobie na chwilę
SI: Przed chwilōm jechała sam na kole twoja baba.
PL: Przed chwilą jechała tutaj rowerem twoja żona.
SI: Za chwila przida.
PL: Za chwilę przyjdę.