ciyń

ciyń – cień (pol.)

Rodzajmnżyw.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…ciyń
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…ciynia
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…ciyniowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…ciyń
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...ciyniym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…ciyniu
Wołacz l. poj. Ty…ciyniu
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…ciynie
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…ciyniōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…ciyniōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…ciynie
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…ciyniami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…ciyniach
Wołacz l. mn. Wy…ciynie
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Trza tyn strōm spuścić, bo ôn sam yno ciyń robi we ôknie.

PL: Trzeba to drzewo ściąć, bo on tutaj tylko cień w oknie robi.

 

SI: Stōń se do ciynia, a niy stōj w tym słōńcu.

PL: Stań sobie w cieniu, a nie stój w tym słońcu.

 

SI: Powieś te prani do słōńca, bo we ciyniu ci niy uschnie.

PL: Powieś to pranie do słońca, bo w cieniu ci nie wyschnie.

 

SI: Cofnij sie yno, bo mi sam ciyń robisz.

PL: Odsuń się tylko, bo mi tutaj cień robisz.

 

Podej dalij…