ćmiyl – trzmiel (pol.)
Rodzaj | mżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | ćmiyl |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ćmiyla |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ćmiylowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | ćmiyla |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | ćmiylym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ćmiylu |
Wołacz l. poj. Ty… | ćmiylu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | ćmiyle |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ćmiylōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ćmiylōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | ćmiyle |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | ćmiylami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | ćmiylach |
Wołacz l. mn. Wy… | ćmiyle |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Dej pozōr, bo tam na miedzce ćmiyle majōm gniozdo.
PL: Uważaj, bo na miedzy trzmiele mają gniazdo.
SI: Dzisio trefiōł żech ćmiyla we chlywie furgać.
PL: Dzisiaj spotkałem trzmiela fruwającego w oborze.
SI: Wraziōł ćmiylōm patyk do gniozda, tōż go pożgały.
PL: Włożył trzmielom kij do gniazda, więc go pożądliły.