cygōn

cygōn – oszust, kłamca (pol.); lhář (cze.)

Rodzajmos.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…cygōn
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…cygōna
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…cygōnowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…cygōna
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...cygōnym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…cygōnie
Wołacz l. poj. Ty…cygōnie
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…cygōny
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…cygōnōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…cygōnōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…cygōnōw
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…cygōnami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…cygōnach
Wołacz l. mn. Wy…cygōny
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Jo sam tych cygōnōw niy chca widzieć.

PL: Ja tutaj tych oszustów nie chcę widzieć.

 

SI: Dej se pozōr na tego cygōna.

PL: Uważaj na na tego oszusta.

 

SI: Ty cygōnie, stroć mi sie z ôczōw.

PL: Ty kłamco, strać mi się z oczu.

 

Podej dalij…