cynt – 50 kg (pol.); cent (cze.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | cynt |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cynta |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cyntowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | cynt |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | cyntym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | cyncie |
| Wołacz l. poj. Ty… | cyncie |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | cynty |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cyntōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cyntōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | cynty |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | cyntami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | cyntach |
| Wołacz l. mn. Wy… | cynty |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Tyś chyba do tego miecha nasuł ze dwa cynty.
PL: Ty chyba nasypałeś do tego worka ze sto kilogramów.
SI: Jo niy dźwigna sōm tego cynta kartofli.
PL: Ja nie podniosę sam tych pięćdziesięciu kilogramów ziemniaków.
SI: Sam mosz dwa miechy, po cyncie kożdy.
PL: Tutaj masz dwa worki, po pięćdziesiąt kilogramów każdy.