cyrkuśnik – figlarz, akrobata, żongler (pol.); cirkusák (cze.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | cyrkuśnik |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cyrkuśnika |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cyrkuśnikowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | cyrkuśnika |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | cyrkuśnikowi |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | cyrkuśniku |
| Wołacz l. poj. Ty… | cyrkuśniku |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | cyrkuśniki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cyrkuśnikōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cyrkuśnikōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | cykuśnikōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | cyrkuśnikami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | cyrkuśnikach |
| Wołacz l. mn. Wy… | cyrkuśniki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Ty kedy co narobisz, cyrkuśniku.
PL: Ty kiedyś spowodujesz jakieś nieszczęście, cyrkowcu.
SI: Jako tyn cyrkuśnik to poradzi zrobić?
PL: Jak ten cyrkowiec potrafi to wykonać?