cytrōna – cytryna (pol.); citrón (cze.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | cytrōna |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cytrōny |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cytrōnie |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | cytrōna |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | cytrōnōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | cytrōnie |
| Wołacz l. poj. Ty… | cytrōno |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | cytrōny |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | cytrōnōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | cytrōnōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | cytrōny |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | cytrōnami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | cytrōnach |
| Wołacz l. mn. Wy… | cytrōny |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | cytrōnowy |
SI: Jo wola tyj bez cytrōny.
PL: Ja wolę herbatę bez cytryny.
SI: Poradzisz zjeś cytrōna na surowo?
PL: Potrafisz zjeść cytryne na surowo?
SI: Jak widza cytrōna, to mi zarozki gymbōm krziwi.
PL: Gdy widzę cytrynę, to zaraz mi ustami krzywi.