cytrōna

cytrōna – cytryna (pol.); citrón (cze.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…cytrōna
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…cytrōny
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…cytrōnie
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…cytrōna
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...cytrōnōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…cytrōnie
Wołacz l. poj. Ty…cytrōno
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…cytrōny
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…cytrōnōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…cytrōnōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…cytrōny
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…cytrōnami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…cytrōnach
Wołacz l. mn. Wy…cytrōny
Przimiotnik (jaki? czyj?)cytrōnowy

 

SI: Jo wola tyj bez cytrōny.

PL: Ja wolę herbatę bez cytryny.

 

SI: Poradzisz zjeś cytrōna na surowo?

PL: Potrafisz zjeść cytryne na surowo?

 

SI: Jak widza cytrōna, to mi zarozki gymbōm krziwi.

PL: Gdy widzę cytrynę, to zaraz mi ustami krzywi.

 

Podej dalij…