czynść

czynść – część (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…czynść
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…czynści
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…czynści
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…czynść
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...czynściōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…czynści
Wołacz l. poj. Ty…czynścio
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…czynści
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…czynści; czynściōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…czynściōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…czynści
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się…czynściami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…czynściach
Wołacz l. mn. Wy…czynści
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

POL: czynść – część kraju, miasta, domu, pieniędzy, ale „tajla” – część mechaniczna urządzenia..

 

SI: We wyplata wrōca ci czynść piniyndzy, a reszta za miesiōnc.

PL: W wypłatę oddam ci część pieniędzy, a resztę w przyszłym miesiącu.

 

SI: Siedli my se w tej czynści szynku, kaj niy idzie kurzić.

PL: Usiedliśmy sobie w tej części baru, gdzie nie można palić.

 

SI: Czynść ludzi zaczła już wylazować ze stadiōnu, chocioż mecz sie jeszcze niy skōńczōł.

PL: Część ludzi zaczęła już wychodzić ze stadionu, chociaż mecz się jeszcze nie skończył.

 

 

Podej dalij…