czytani – czytanie (pol.)
Rodzaj | n. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | czytani |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | czytanio |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | czytaniu |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | czytani |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | czytaniym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | czytaniu |
Wołacz l. poj. Ty… | czytani |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | czytania |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | czytaniōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | czytaniōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | czytania |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | czytaniami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | czytaniach |
Wołacz l. mn. Wy… | czytania |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Mosz tam co do czytanio, bo mi sie mierznie te leżyni w łōżku. (cz: mier-znie),
PL: Masz tam coś do czytania, bo nudzi mi się to leżenie w łóżku.
SI: Jo niy mōm problymu z czytaniym po ślōnsku.
PL: Ja nie mam problemu z czytaniem po śląsku.
SI: Terazki je dużo do czytanio po ślōnsku, tōż idzie sie uczyć.
PL: Teraz jest dużo do czytania po śląsku, więc można się uczyć.