dachōwka – dachówka (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | dachōwka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dachōwki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dachōwce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | dachōwka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | dachōwkōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | dachōwce |
Wołacz l. poj. Ty… | dachōwko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | dachōwki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dachówek; dachōwkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dachōwkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | dachōwki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | dachōwkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | dachōwkach |
Wołacz l. mn. Wy… | dachōwki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Niy kożdy poradzi położyć dobrze dachōwka na dachu.
PL: Nie każdy potrafi ułożyć dobrze dachówkę na dachu.
SI: Cōż to robicie, dyć mi dachōwki potrzaskocie tymi kamiyniami.
PL: Cōż wy wyczyniacie, przecież mi dachôwki wytłóczecie tymi kamieniami.