dekel – pokrywa, wieko (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | dekel |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dekla |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | deklowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | dekel |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | deklym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | deklu |
| Wołacz l. poj. Ty… | deklu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | dekle |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | deklōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | deklōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | dekle |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | deklami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | deklach |
| Wołacz l. mn. Wy… | dekle |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Brakło mi deklōw do krauzōw, zaś keryś musioł ich potrzaskać.
PL: Zabrakło nam pokrywek od słoików, znowu ktoś musiał je wytłuc.
SI: Trza pozbijać nowy dekel na studnia, co tam kere dziecko niy wleci.
PL: Trzeba zbić nową pokrywę na studnię, żeby tam jakieś dziecko nie wpadło.
SI: Przikryj tyn garniec deklym, co sie te kartofle pryndzyj uwarzōm.
PL: Nakryj ten garnek pokrywką, żeby się te ziemniaki szybciej ugotowały.