dioboł – diabeł (pol.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | dioboł |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | diobłą |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | diobłowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | diobła |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | diobłym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | dioble |
| Wołacz l. poj. Ty… | dioble |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | diobły |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | diobłōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | diobłōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | diobłōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | diobłami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | diobłach |
| Wołacz l. mn. Wy… | diobły |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | diobelski |
SI: Piekło je pełne diobłōw
PL: Piekło jest pełne diabłów.
SI: Mikołaj łazi po wsi z aniołym a diobłym .
PL: Mikołaj chodzi po wsi z aniołem i diabłem.
SI: Dioboł mo rogi, widły a dłōgi ôgōn.
PL: Diabeł posiada rogi, widły i długi ogon.