dłōg – dług, należność (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | dłōg |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dłōgu |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dłōgowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | dłōg |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | dłōgym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | dłōgu |
| Wołacz l. poj. Ty… | dłōgu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | dłōgi |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | dłōgōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | dłōgōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | dłōgi |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | dłōgami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | dłōgach |
| Wołacz l. mn. Wy… | dłōgi |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Prziszoł żech ci ôddać tyn dłōg, co żech bōł ôtok pożyczōł.
Jo niy chca mieć dłōgu na Nowy Rok.
Piyrsze musza pospłacać dłōgi, a potym kupować.